Spacerkiem po...

Znaczy się ... Westa ma dziś gościa?

Mój dzisiejszy spacerek po... no, kto odgadnie?

No nie... Wystarczyło dać cynk. W ciągu 10-15 minut mogłam znaleźć się obok
bardzo mile miejsce a ile razy tam sie swego razu pogubilam )

W razie czego jestem do dyspozycji. Przeważnie jestem gdzieś w zasięgu butów
Wiem Westo, przepraszam. Ale byłam naprawdę tylko chwilkę, w dodatku nie sama. A żeby się umówić na spotkanie i solidnie sobie pogadać, to trzeba jednak trochę dłuższy czas zarezerwować.
Co się odwlecze...

Co się odwlecze...

No, ja myślę ...
A przy okazji...

Macie takie miejsca, gdzie lubicie po prostu być, po prostu się przejśc i to wystarczy, żeby na jakiś czas przejść w inny wymiar?

Miałam znajomego, który jak przyjeżdżał do Gliwic, koniecznie musiał iść na Rynek, tak mu się tu podobało. Czasem miał ostatnie minuty do odjazdu pociągu (przyjeżdżał zwykle w interesach), ale biegiem leciał przez rynek, żeby przynajmniej okiem zahaczyć o ulubiony widok.
O tak. Dla mnie takim miejscem jest nadbałtycka plaża. Nie jest ważne o jakiej porze roku i przy jakiej pogodzie. Może nawet bardziej późną jesienią czy wczesną wiosną. Nieważne czy morze jest spokojne czy wzburzone. Wystarczy mi patrzeć na jego bezkres, poczuć wilgotne powietrze na twarzy i w płucach ... Choćby przez chwilę ...

Basso, nie grzmij, wcześniej czy później ale na bank!
Tylko się nie śmiejcie....

Od dziecka zaczytywałam się w książkach Małgorzaty Musierowicz i zawsze marzyłam, żeby zobaczyć te miejsca na żywo. I wreszcie mam tą możliwość . I za kazdym razem kiedy jestem w Poznaniu lubie chodzić po tych jezyckich uliczkach, wyszukiwać miejsca z książek.... Ba ! nawet zaglądam do klatek schodowych, o ile sa otwarte . Zaraziłam tym nawet swojego Towarzysza . Przeczytał cała serię i teraz jak przyjeżdżam to razem spacerujemy i oglądamy te książkowe miejsca .

A innym miejscem, za którym zawsze tęsknię jest Krynica Górska. Byłam tam wiele razy i jeżdziłabym częściej, gdybym tylko mogła.
Takie literackie podróże też nie są mi obce. Lubię odnajdywać miejsca zdarzeń z przeczytanych książek, oglądanych filmów.

Spotkałam kiedyś w małym hoteliku na Pomorzu starszych państwa, którzy przyjechali powtórzyć taką podróż sprzed lat. Kiedy ich syn był nastolatkiem rozkochanym w powieściach o Panu Samochodziku, przyjechali z nim, by jeździć śladem kościółków z "Księgi urwisów". Opowiadali, że opisane miejsca były tak dokładne, że nawet gniazdo os na wieży kościelnej się zgadzało. Po latach, kiedy syn już dorósł i założył rodzinę, przyjechali by ponownie zwiedzić te miejsca.

Miałam znajomego, który jak przyjeżdżał do Gliwic, koniecznie musiał iść na Rynek, tak mu się tu podobało. Czasem miał ostatnie minuty do odjazdu pociągu (przyjeżdżał zwykle w interesach), ale biegiem leciał przez rynek, żeby przynajmniej okiem zahaczyć o ulubiony widok.
Ulica prowadząca od dworca do Rynku i mnie oczarowała. Dwa razy szłam nią i jeszcze mi mało Bardzo lubię stare miasta i stare domy. Szczególnie podobają mi się miasteczka dolnośląskie z rynkami okraszonymi pięknymi kamienicami, z kościołami i wieżami z charakterystyczną kopułą.
Od czasu do czasu jadę nad morze. Nie lubię się w nim kąpać, ale lubię napaść oczy widokiem horyzontu Wystarcza mi na jakiś czas.

Macie takie miejsca, gdzie lubicie po prostu być, po prostu się przejśc i to wystarczy, żeby na jakiś czas przejść w inny wymiar?

krakowski rynek, Kazimierz...

Bardzo lubię stare miasta i stare domy. Szczególnie podobają mi się miasteczka dolnośląskie z rynkami okraszonymi pięknymi kamienicami, z kościołami i wieżami z charakterystyczną kopułą.

Tylko bardzo często te miasteczka są bardzo zaniedbane. Mam przyjaciół w Paczkowie. Cudowne miasteczko otoczone średniowiecznymi murami, pełne zabytków. Koleżanka jest budowlańcem i zawsze w rozmowie rozpacza nad losem kamieniczek przy rynku, które na jej oczach się rozpadają.
Ja też lubię takie stare kamieniczki, ale tylko od frontu, od strony fasady, bo już w środku i od podwórza przypominają one slamsy, często bez ciepłej wody z ubikacją jedną na kilka pięter. Miałam okazję przebywać w takich domach i w Wałbrzychu i w Zielonej Górze, tam życie jest naprawdę bardzo ciężkie.
To okrucieństwo historii. Ci ludzie, wypędzeni z własnych domów, które kochali i o które dbali, wciąż mieli poczucie tymczasowości. Wielu z nich całe życie czekało na powrót do swoich rodzinnych stron. Cóż się dziwić, ze nie dbali o coś, co nie było dla nich własnością, gdzie nie czuli się u siebie. To tylko na filmie "Sami swoi" gospodarze od razu pokochali nową ziemię. Może teraz, kiedy wyrosło już nowe pokolenie ludzi, dla których te miejsca są naturalną ojczyzną, coś się zmieni. Ale wiele odeszło już na zawsze w niepamięć. Całe wsie nawet zniknęły z mapy. Zresztą podobnie jak wsie ukraińskie, łemkowskie...
To prawda, że przez lata osadnicy nie robili nic z majątkiem, który "zasiedzieli" z powodów, które podałaś Filifionko. Dopiero od paru lat widać zmiany. Ale jakie! Nie mogę patrzeć jak przebudowują piękne domy na "Bóg wi co" a całe posesje otaczają betonowym ogrodzeniem!
Ale to nie tylko "osadnicy".W innych częściach kraju też dokonuje się takiej destrukcji w imię nowoczesności.

Ale to nie tylko "osadnicy".W innych częściach kraju też dokonuje się takiej destrukcji w imię nowoczesności.

.........raczej w imię niepełnosprawności umysłowej urzędników "panujących" w okolicy.............
nazywa się to kapitalizmem, własnością prywatną......itd............."po polsku"................
Urzędnicy to najwyżej wykazują się lenistwem i przekupstwem. Bo przepisy mają, nawet całkiem dobre. Ale co z tego potem konkretnemu Kowalskiemu wychodzi, to już inna sprawa. Jakby porównać projekty z ich wykonaniem, to możnaby się mocno zdziwić.
Pamiętam jak rodzice zamierzali wybudować domek w górach. Poszli do urzędu, pan inspektor pokazał projekty i mówi: "W zasadzie na naszym terenie jest nakaz budowania domów ze spadzistymi dachami, ale jakby państwu bardzo zależało, to da się załatwić co innego." Z kolei mój dzidek chciał dobudowac do swojego domu garaż. Pan urzędnik, zamiast dać zezwolenie powiedział: " A co pan będzie występował o pozwolenie i czekał. Buduj pan. A ja jak będę przechodził koło waszego domu, to będę patrzył w drugą stronę".

Urzędnicy to najwyżej wykazują się lenistwem i przekupstwem. Bo przepisy mają, nawet całkiem dobre. Ale co z tego potem konkretnemu Kowalskiemu wychodzi, to już inna sprawa. Jakby porównać projekty z ich wykonaniem, to możnaby się mocno zdziwić.
.
.....przepisy ?.........może i dobre........., ale.............."wypoczywałem" w sierpniu na Kaszubach........tak se "ad hoc" pojechałem, bo lubię jeziora, a ten rejon nie był jeszcze "obcykany" i jeziora rynnowe tyż...........region przepiękny.........górki, dołki, jeziora i jeziorka, czyste miasteczka...............i...................płoty, ogrodzenia, zasieki, barierki, szlabany i szlabaniki, wrzeszczący o prywatności terenu "właściciele nowej Polski", pokomunistyczni dzierżawcy "państwowego", psy, ochraniarze.............., prawo wodne w nosie - jeziora się nie obejdzie................, dla mnie to "kicha" i pewnie Kaszub już w życiu nie nawiedzę, a i autochtonów nie za bardzo polubiłem..........

"właściciele nowej Polski", pokomunistyczni dzierżawcy "państwowego", psy, ochraniarze.............., prawo wodne w nosie - jeziora się nie obejdzie................, dla mnie to "kicha" i pewnie Kaszub już w życiu nie nawiedzę, a i autochtonów nie za bardzo polubiłem..........

Nie wiem czy to "nowa Polska", ale moja siostra była na Kaszubach na koloniach jakieś 35 lat temu. Wieś, gdzie diabeł mówi dobranoc, dwa małe jeziorka i zero kąpieli, bo wszędzie prywatne pola i łąki i chłopi gonili z motykami "miastowych".
........tych chłopów już nie ma, ich miejsce zajęli właśnie "miastowi" noworysze........, a gminy nie wnikały co na tych nadjeziornych działkach jest budowane i wynik jest taki, że wśród daczy i innego badziewia są tzw. "osrodki wypoczynkowe"(10-20 domków campingowych upchanych między kible, pakamery gospodarcze, prowizoryczne knajpki itd.....).........łykendy w sezonie to horror........do dacz zjeżdżają nowobogackie z wiertarami, piłami łańcuchowymi, kładami i co tam mają hałaśliwego i "katują" - piątek, sobota i pół niedzieli......
ci z ośrodków nie pozostają dłużni- najczęściej też są łykendowi i przyjechali wypocząć na łonie natury, zamiast wiertarek mają skrzynki z różnymi płynami, podziwiają naturę przez trzy dni nie ruszając się z campingów......pewnie ze względu na zawartość płynów w organiźmie lub po prostu trudno im się wydostać z tych dwuosobowych budek gdyż zajmują je w ilościach 10 do 15 nawet osób.........., co kulturalniejsi zwożą trochę sprzętu muzycznego - wzmacniacze, kolumny......zapewne żeby nikt w promieni 10 km nie słyszał ich wyszukanych dyskusji, a może chcą się podzielić swoją piękną klubową muzyką.........itd.itd..........
Tak sobie pomyślałem, że dzisiaj ludzie to się chyba ciszy boją...........wrzask w lesie, wrzask w wodzie, wrzask wszędzie...........na "dzień dobry" na leśnej ścieżce wprawdzie jeszcze odpowiadają, ale raczej z przestrachem........
O śmieciach to już nie napiszę.............tylko takie miejscowe rekordy ........lizanie loda magnum w lesie = 0,5 km od kiosku, picie piwa w puszce w lesie = około 2 km, w butelce nieco bliżej bo cięższa....., ilość śmieci za płotem od strony lasu pięknej daczy rekordzistki = 2 wywrotki..........

i pewnie Kaszub już w życiu nie nawiedzę, a i autochtonów nie za bardzo polubiłem..........

Ciekawam bardzo gdzie dokładnie byłeś?.... jako lokalna patriotka będę bronić Kaszub.
Kłodno k / Sulęczyna nad Jeziorem Mausz

Kaszuby OK.........Kaszubi - beeeeeeee....z moich kontaktów, z pewnością są również inni - jak wszędzie.........
i na spacerek ??? uuuuwentualnie pokuć sobie ??? www.staraoliwa.pl

Dariusz Wilk, bo o nim mowa, organizuje trzecią już edycję imprezy "Dolina Radości za złotówkę dla Gości". W sobotę i niedzielę (24 i 25 października), już od godz.11 będzie opowiadał o urokach okolicy, wskazywał godne zwiedzenia miejsca i zachęcał do dyskusji, której celem jest wypracowanie sposobów na godne wypromowanie i zagospodarowanie doliny. Na zakończenie dnia, w sobotę o godz. 17, a w niedzielę o 18, odbędzie się pokaz kucia stali. Do dyspozycji spacerowiczów, którzy za skromną złotówkę będą mogli obejrzeć wnętrze kuźni, wyłożona będzie książka wpisów i uwag, która zostanie przekazana władzom miasta
O Jantarze: Mierzeja ,Chmielewska i takie tam...naocznie - swiety spokój, cisza i nowy pensjonat Kalina nad samym morzem.Mięciutki aksamitny piasek! Sporo osób z kijami, ale ogólnie pusto, cicho i przecudowne aromatyczne sosnowo-morskie powietrze.
Jantar OK ! wiosną, późna jesienią..
I pare sensownych stow żuławskich tam do wspólpracy... (Takze Nowy Dwór Gdanski)
A konkretnie jaka miejscowość?
o tu sa zdjecia....

http://www.mierzeja.pl/

i klik OW Neptun!
Byłam w tym roku na Mierzei, wprawdzie przelotnie, ale zaskoczyły mnie niebotyczne ceny, choć było po sezonie. Potwierdza to obserwacje mojej siostry, która 2 lata temu uciekła stamtąd, bo zszokowały ją właśnie ceny.
Kalinę widziałam z zewnątrz, tuz przy wejsciu na plażę!

z flagą polską i unijną(za dotacje?) nad wejsciem

ach... co za miejsce na całe noce brydżowe... hih...no, szkolenia, oczywiscie...

http://www.kalina.mierzeja.pl/

a z balkonu Kaliny i z wejścia na plaże widać coś takiego : prawdziwi rybacy!!!

http://www.jantar.turystyka.pl/kwatery

Kalinę widziałam z zewnątrz, tuz przy wejsciu na plażę!

z flagą polską i unijną(za dotacje?) nad wejsciem

ach... co za miejsce na całe noce brydżowe... hih...no, szkolenia, oczywiscie...

http://www.kalina.mierzeja.pl/

Chyba właściciele wyszli z założenia, że lokalizacja ma wszystko rekompensować, bo wnętrze tragiczne.
O! Aśćka zna temat?

A ja przemyśliwam, zeby tam gdzies sie udać -na balkon albo taras koniecznie- na pare dni.... teraz, ,nie latem
Kalina be???

Coś moze zasugerujesz???
Od lat wybieraliśmy się do Krakowa na osławiony emaus, czyli odpust w klasztorze norbertanek na krakowskim Zwierzyńcu. No i wreszcie nam się udało zebrać i zobaczyć co to za cudo.

A jest to po prostu zwyczajny odpust - z kramami, karuzelami i innymi odpustowymi atrakcjami. Co prawda ogromny - kramy są rozstawione wzdłuż dwóch ulic, na ten czas zamknięty jest tu ruch drogowy.

Nawet lajkonik się tu zaplątał.

Oprócz zwyczajowej, chińskiej tandety jest tu dużo kramów z odpustowymi słodyczami, niektóre dość oryginalne jak miodek turecki albo cukier imbirowy. Wszystko na bazie cukru i sztucznego miodu, straszliwie słodkie.
Tradycyjną pamiątką z tego odpustu są figurki Żydów. Bo "Kto z emausa nie przywiezie Żyda, tego w domu dopadnie bida"
Rozumiemy, że Żyda przywlokłaś do ścian?
spacerkiem po... to jest cudza reklamka ,wybaczcie -nie znam czlowieka acz pomysl godny !!!

http://g1studio.pl/?a=6

pooglądało by się jakieś...osrodki w ciszy i z spiewem ptaków czy co...a jeszcze lepiej- pojechac! Tylko gdzie..

No i wreszcie nam się udało zebrać i zobaczyć co to za cudo.

Cudo nie cudo... Ale fakt faktem większego odpustu nie widziałam nigdzie. Ciekawszym zjawiskiem jest odpust na Rękawce, zawsze we wtorek po "lanym poniedziałku". Są tam i kramy, i przebierańcy, i walki rycerzy, i pokazy tradycyjnych rzemiosł i inne atrakcje.

A ja w tym roku zamiast krakowskich atrakcji odpustowych zaaplikowałam sobie spacery po budzącym się po zimie do życia lesie
Jeszcze słówko o krakowskich tradycjach Wielkanocnych:

Emaus to najbardziej „krakowska” z wielkanocnych tradycji - tak wynika z sondy przeprowadzonej przez miejski serwis internetowy www.krakow.pl. Sonda prowadzona była w dniach 31.03 – 08.04.

Aż 67 % biorących udział w sondzie wskazało na Emaus jako najbardziej krakowską tradycję.

Początki odpustu na Zwierzyńcu sięgają aż XII wieku.

28 % internautów swój głos oddało na Rękawkę, festyn związany z najstarszym z krakowskich kopców, kopcem Kraka.

Najmniej, bo 5 % głosów otrzymały Pucheroki. Ten mało kojarzony zwyczaj wywodzi się z dawnych kwest krakowskich żaków. (ŁR).

Cudo nie cudo... Ale fakt faktem większego odpustu nie widziałam nigdzie.

Tylko jakoś tak w tej miejskiej otoczce, z tramwajem jeżdżącym pomiędzy kramami, dla mnie miał mniejszy urok. Ale może dlatego, że ja dziewucha ze wsi jestem?

To może wybierzemy się razem, bo wstyd przyznać, jakem krakuska z piątym krzyżkiem tak jeszcze na Rękawce nie byłam
Wiecie co? Rozczarował mnie dzisiaj Czeski Cieszyn. Tyle o nim słyszałam, że to takie magiczne miasto, ludzie kiedyś jeździli tam jak do Mekki. A tu... bida. Jakoś pusto, smutno, jakby czas się zatrzymał w poprzedniej epoce. Wróciłam w te pędy do polskiego Cieszyna, żeby nacieszyć się tutejszymi zakamarkami, zabytkami, pięknymi uliczkami i wieloma atrakcjami.
Wystarczy porównać rynki, który ładniejszy i sympatyczniejszy?
Zdaje się, że po podziale miasta "starówka" przypadła polskiej części, więc jest tu co oglądać Magiczny był tramwaj łączący obie części miasta, który żył tylko 10 lat (1911-1921), śpiewał o nim J. Nohavica. Czeski Cieszyn powstał w latach 20tych, czyli miejski gówniarz to jest i nie ma czym zachwycać. Przed podziałem to było TO!
Jest jeszcze jedno w czeskich miastach, czego nie rozumiem. Zauważyłam to pierwszy raz wiele lat temu, kiedy jeździłam od czasu do czasu do Ołomuńca. Tamtejsze miasta są wyludnione. W ogóle nie ma ludzi na chodnikach, w sklepikach, w parkach. Przecież u nas czy to święto, czy dzień powszedni, zawsze jakiś tłumek się przez miasto przewala. A tam nic - cisza, spokój. Nawet na wsiach. Kiedyś pojechałam tuż za granicę, do małej wsi, w której podobno urodził się mój prapradziadek. Aż miałam duszę na ramieniu, taka była cisza i bezruch dookoła. Żadnych ludzi, żadnych odgłosów toczącego się życia. Nawet ptaków nie słyszałam.
Słowacja taka sama Wzrok i słuch, zakładam, w normie

« S E A R C H »

Cytat

A jakoĹź uczyÄ majÄ nie umiejÄc sami? MuszÄ pewnie nadĹoĹźyÄ kazania baĹniami. Jan Kochanowski (1530-1584), Zgoda
Filozofia jest zdrowym rozsÄdkiem w wyjĹciowym garniturze.
Haurit aquam cribo, qui discere vult sine libro - sitem czerpie wodÄ, kto chce uczyÄ siÄ bez ksiÄĹźek.
A kiedy strzyĹźesz owieczki, opowiadaj im bajeczki. Jan Sztaudynger
I w nieszczÄĹciu zachowuj spokĂłj umysĹu. Horacy (Quintus Horatius Flaccus, 65-8 p. n. e)

« C O P Y R I G H T I N F O »